Vanmorgen lees ik een klein artikeltje op pagina 3 van het AD: "Ongestelde aap vernielt ruit van hok". Vanwege hormonale schommelingen heeft orang-oetan Sandy (Sandy de Sloper voor intimi) in de Apenheul de ruit van haar hok met een steen kapotgeslagen. Ik verslik mij bijna in mijn thee en kan het niet helpen hardop te lachen; zoveel herkenning in zo'n klein stukje.
Ook ik ben berucht om mijn maandelijkse hormonen en wordt door mijn gezin rond die tijd gemeden als zijnde ik 'de pest' in hoogsteigen persoon. Wil hierbij graag bevestigen dat de ramen van ons appartement nog nooit gesneuveld zijn, hetgeen ik overigens niet kan beweren van ons serviesgoed. Een week voordat de rode vlag uithangt begint het in mijn lijf te gieren.
Mijn doorgaans vredelievede en sociale persoontje transformeert tot het niveau 'Eucalypta' en ik vlieg op mijn figuurlijke bezemsteel pisnijdige rondjes door de huiskamer. Gedurende deze dagen sta ik permanent in de blafstand en zoek ruzie, bij voorkeur met hen die mij zo lief zijn. Heb ook medelijden met de andere personen die het tijdens mijn P.M.S. in hun hoofd halen mij het leven zuur te maken. Ik ben niet voor niets recordhoudster in de categorie 'viswijf'!
Misschien dat Sandy ook baat heeft bij de koelkastmagneet die ik ooit van mijn lief gekregen heb. Zodra ik de tornado door mijn eierstokken voel razen, hang ik de magneet op en waarschuw zo mijn huisgenoten voor de barre tijd die komen gaat.
Be aware, I'm having my period and can therefore legally kill you!
2 opmerkingen:
Grappig verhaal, kijk nu uit naar de volgende. Je eerste stapjes in writers wonderland zijn gezet. Ga zo door en de schaduw achter je... is je eigen critikwast :)
Zo herkenbaar :-), gelukkig hebben we het (bijna) allemaal :-). Ze moeten ons ook met rust laten tegen de tijd dat onze menstruatie begint! Als dit soort gedrag die boodschap nog niet duidelijk maakt...
En legitiem is het zeker! Twijfel je nog? Lees dit maar eens http://www.menstruatiecoach.nl/de-eerste-vrouw/
Een reactie posten