Handsfree?

Als je er op let, valt er heel wat te lachen in de berichtgeving van het dagelijkse nieuws. Ik geef toe dat je ernaar moet zoeken, het grootste deel is nog steeds kommer & kwel, maar als de focus eenmaal is aangepast, word je rijkelijk beloond. Het zijn juist deze berichtjes waardoor ik mijn zonnige blik op het leven kan behouden.

Neem dit voorbeeld; in Brabant is enige tijd geleden 'n 27-jarige automobilist bekeurd voor schennispleging in zijn auto. Nu prikkelt de auto, bij gebrek aan beter alternatief, wel vaker de erotische fantasie, maar deze man reed tegelijkertijd met hoge snelheid over de A27! Dat is toch op z'n zachtst gezegd opmerkelijk. Om de één of andere reden werd de bestuurder zo overmand door zijn sexuele lusten, dat afzondering naar een meer privé omgeving buiten beschouwing werd gelaten.

A-la-minute besloot hij dat het tijd was om de dag van een hoogtepunt te voorzien en haalde zijn vleesgeworden PDA uit de broek voor een spelletje Solitair. Typisch geval van 'als de nood het hoogst is' moet hij hebben gedacht. En dat terwijl het bureau Veilig Verkeer Nederland ons vaak genoeg waarschuwt voor de onveilige gevolgen van het niet handsfree bedienen van een apparaat tijdens het rijden. Een voyeuristische vrachtwagenchauffeur registreerde helaas zijn kenteken en belde de politie.

De (anti-)climax kwam toen hij voor de 2e maal die dag de 'blauwe zwaailichten' voorbij zag komen. Oom agent bekeurde hem voor € 220,00.

En... heb je een lekker dagje vrij gehad?

Het is woensdag en dan ben ik altijd vrij. Althans dat denken mijn collega’s. Het duurde even voordat ik ze het verschil tussen ‘niet werken’ en een ‘vrije dag’ duidelijk had gemaakt. Want ook dat laatste heb ik niet. Dat komt omdat je op een vrije dag (snipperdag schijnt een hopeloos ouderwets woord te zijn) doorbetaald krijgt en ik voor deze dag 20% salaris heb ingeleverd. Bovendien blijkt ‘niet werken’  ook een lastige formule. Ik zal je uitleggen waarom.

De ochtend begint zoals altijd. Ik slaap niet uit, want de jongens moeten naar school. Er worden boterhammen gesmeerd en trommeltjes gevuld. Zodra de heren de deur uit zijn, wacht het huishouden. Ik ruim op, zuig stof en lap de ramen. Oké, ik geef het toe, dat laatste doe ik niet iedere woensdag.

Verder moeten er monden gevuld en dus boodschappen gedaan. Met drie mannelijke veelvraten red je het simpelweg niet met één supermarktbezoek per week. Nog voordat ik de nieuwe voorraad heb opgeruimd, realiseer ik me dat de jongste alweer bijna thuis komt. Die haal ik op van school, want als mama er is, kan er ook een ‘speelafspraak’ worden gemaakt.

Er wordt gezamenlijk geluncht en een vaatwasser uit- en ingeruimd. Als ook de rest van de proviant op z'n eigen plek staat of ligt, is het tijd om te koken. Vaak voor twee dagen tegelijk, want donderdag is een sportdag en dan is het makkelijk als iedereen op z’n eigen tijd een bordje in de ‘pling’ kan opwarmen.

Het hele gezin sport zo’n 2 à 3 keer per week en dat geeft een tsunami aan wasgoed. Op woensdagmiddag worden er naast de gewone kleren ook nog judopakken en voetbaltenues gewassen, gedroogd & gevouwen. En inderdaad, ook ik heb wel eens de beurt om de wedstrijdkleding van het volledige elftal naar wasverzachter te laten ruiken. Maar dat is meestal in het weekend, dus dat telt vandaag niet.

Na het avondeten is er altijd wel wat administratie te doen. Ik internetbankier, lees de nieuwsbrieven van school, vul briefjes in voor judowedstrijden, aanwezigheid op kinderdisco’s, klassenavonden, verjaardagspartijtjes en werk meteen de gezinskalender bij. Voor ik er erg in heb is het bedtijd.

Ik zal niet klagen, want dit is mijn eigen keus. Maar ik heb wel één verzoek. Willen jullie mij morgen alsjeblieft niet vragen of ik een lekker dagje vrij heb gehad? Dankjewel!!

Deze en andere blogs zijn ook gepubliceerd door Mamsatwork.

Lees ze via deze link naar Mamsatwork.nl